بدون عنوان

گل دخترا سلام.

رمضان امسال هم گذشت.

خيلى آسون تر از اون چيزى كه فكرش ميكردم. هم لطف خدا بود و هم همكارى شما. انگار دختر هاى آروم ترى شده بوديد. البته بماندكه ساعت خوابتون كاملاً بهم ريخته وتا بتونم دوباره تنظيمش كنم چه عذابى ميكشم.

هرروز اين ماه رو براى شما نهار درست ميكردم وخودم دهنتون ميزاشتم. موقع افطار هم با من همراه بوديد وباز من تا شما هارو سير نميكردم چيزى نميخوردم.

با اينكه روزه بودم باز هم بساط كيك عصرانه روبراتون مهيا ميكردم به علاوه ى دسر هاى خوشمزه ايى كه تا روزه بودم دلم ميخواست اما بعد هر چى درست كرده بودم مال شما بود.

جيگرم هم تقريباً يك روز در ميون روزه ها رو گرفت با اينكه به سن تكليف نرسيده.

در كل ماه خوبى بود،هم براى شما ها كه با نظارت من در مورد غذا دادنتون وزنتون بيشتر شد و هم براى خودم كه تونستم با اين همه كار و استراحت كم روزه هام رو بگيرم .

يه قول و قرار هايى هم با خودم گذاشتم،اى كاش بتونم پايبندشون باشم و خدا عبادت نصف و نيمه ام رو ازم بپذيره.

                                                            دوستتون دارم بيشتر از پيش